Wychowanie przedszkolne w Polsce podlega ściśle określonym przepisom prawnym, które regulują zarówno wiek dzieci objętych edukacją przedszkolną, jak i zasady rekrutacji do placówek. Rodzice często zastanawiają się, kiedy ich pociecha powinna rozpocząć przygodę z przedszkolem i czy jest to obowiązkowe. System edukacji przedszkolnej został zaprojektowany tak, aby zapewnić dzieciom odpowiednie przygotowanie do nauki szkolnej oraz wspierać ich rozwój społeczny i emocjonalny.
Wiek dziecka a prawo do edukacji przedszkolnej
Wychowanie przedszkolne jest dostępne dla dzieci od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończą 3 lata, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym skończą 7 lat. Oznacza to, że do przedszkola można zapisać zarówno dzieci, które trzy lata skończyły w pierwszej połowie roku, jak i maluchy obchodzące trzecie urodziny dopiero w listopadzie czy grudniu. W najmłodszej grupie przedszkolnej spotykają się dzieci, które dzieli różnica wieku sięgająca nawet 11 miesięcy.
Trzylatki, czterolatki oraz pięciolatki mają ustawowe prawo do korzystania z wychowania przedszkolnego, ale nie jest to jeszcze obowiązek. Gmina ma obowiązek zapewnić miejsce w przedszkolu wszystkim dzieciom w tym wieku, jeśli ich rodzice wyrażą taką wolę. Gdy zdarzy się sytuacja, że dziecko nie zostanie przyjęte do żadnego z przedszkoli wskazanych we wniosku o przyjęcie, władze gminy powinny wskazać rodzicom inne przedszkole lub oddział przedszkolny w szkole podstawowej.
Dwuipółlatek w przedszkolu
W szczególnie uzasadnionych przypadkach wychowaniem przedszkolnym może zostać objęte również dziecko, które w chwili rozpoczęcia roku przedszkolnego ma ukończone 2,5 roku. Pojęcie „uzasadnionej sytuacji” nie zostało w przepisach bliżej określone, jednak z praktyki wynika, że młodsze dzieci przyjmowane są wtedy, gdy w przedszkolu po zakończeniu rekrutacji dzieci trzyletnich pozostają wolne miejsca.
O przyjęciu do przedszkola młodszego dziecka decyduje wyłącznie dyrektor placówki. Dwulatek nie może brać udziału w normalnej rekrutacji przedszkolnej. Warto zaznaczyć, że wymienione przepisy dotyczą przedszkoli publicznych. W prywatnych zdarzają się sytuacje, w których do najmłodszej grupy przyjmowane są także dzieci młodsze niż 2,5 letnie, jeśli wykazują odpowiednią dojrzałość przedszkolną.
Od kiedy przedszkole jest obowiązkowe
Obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego, potocznie nazywanego zerówką, dotyczy wszystkich dzieci w wieku 6 lat. Rozpoczyna się on z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat. Jest to istotne w kontekście przywrócenia rozpoczynania obowiązku szkolnego w wieku 7 lat.
Rodzice mają obowiązek zapisać dziecko do przedszkola albo oddziału przedszkolnego w szkole, lub zapewnić mu możliwość spełnienia tego obowiązku w innej formie. Dodatkowo muszą zadbać o to, żeby dziecko regularnie uczęszczało na zajęcia, a jeśli realizuje ono obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego w innej formie, na przykład w ramach edukacji domowej, rodzice są zobowiązani stworzyć dziecku odpowiednie warunki do nauki.
Gdzie można spełniać obowiązek przedszkolny
Sześciolatki mają obowiązek odbyć roczne przygotowanie przedszkolne w jednej z trzech form:
- przedszkolu publicznym lub prywatnym,
- oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej,
- innej formie wychowania przedszkolnego, w tym edukacji domowej.
Kontrolowanie spełniania tego obowiązku należy do zadań dyrektora szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka. Jednocześnie wójt gminy jest obowiązany przekazywać dyrektorom publicznych szkół podstawowych informacje o aktualnym stanie i zmianach w ewidencji dzieci w wieku 3-18 lat.
Konsekwencje niespełnienia obowiązku
Niespełnienie obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Może to skutkować nałożeniem na rodziców grzywny. Zaświadczenie o spełnianiu obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego placówka może wydać, dopiero gdy dziecko rzeczywiście zacznie spełniać ten obowiązek, czyli uczęszcza do przedszkola.
Zazwyczaj dyrektorzy – na wniosek rodziców – wydają zaświadczenie na okres do końca roku szkolnego, które potwierdza, że dziecko spełniło obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego.
Odroczenie obowiązku przedszkolnego
Odroczenie obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego dotyczy wyłącznie dzieci, które posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Obowiązek przedszkolny można odroczyć maksymalnie 2 razy i należy zrobić to do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 9 lat.
Wniosek o odroczenie należy złożyć do 31 sierpnia danego roku. Pierwszy wniosek trzeba złożyć w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat. Jeżeli rodzice chcą ponownie odroczyć obowiązek przedszkolny, powinni złożyć kolejny wniosek w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 8 lat. Działa to analogicznie jak odroczenie obowiązku szkolnego, gdy dziecko nie jest gotowe do pójścia do szkoły.
Jeśli dziecko posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, ma prawo do korzystania z wychowania przedszkolnego również w wieku powyżej 7 lat, ale nie dłużej niż do ukończenia 9 roku życia. Przepisy nie przewidują możliwości odroczenia obowiązku przedszkolnego dla dzieci bez takiego orzeczenia.
Podstawy prawne obowiązku przedszkolnego
Podstawami prawnymi, które regulują roczny obowiązek przygotowania przedszkolnego, są dwie ustawy: ustawa o systemie oświaty oraz ustawa Prawo oświatowe. Te zapisy w prawie regulują wiek dzieci w kwestii obowiązku przedszkolnego, orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, a także określają, jakie warunki dziecko powinno mieć zapewnione, by taki obowiązek spełniać. Mówią również o tym, gdzie dziecko powinno odbyć przygotowanie przedszkolne.
Zgodnie z art. 31 Prawa oświatowego wychowanie przedszkolne obejmuje dziecko od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończy ono 3 lata. Od września do przedszkola można zatem posłać zarówno dzieci, które trzy lata skończyły w pierwszej połowie roku, jak i maluchy, które trzecie urodziny będą obchodziły dopiero w listopadzie czy grudniu.
Jak ocenić gotowość dziecka do przedszkola
Przepisy to jedno, ale drugą sprawą, którą należy wziąć pod uwagę przed posłaniem dziecka do przedszkola, jest jego przygotowanie. Gotowość do pójścia do przedszkola jest sprawą bardzo indywidualną. Niektóre dzieci nadają się do tego już w wieku trzech czy czterech lat, inne wymagają nieco więcej czasu. Aby maluch z powodzeniem rozpoczął karierę przedszkolną, powinien zdobyć kilka cennych umiejętności.
Samodzielność
Dziecko powinno być w stanie samodzielnie wykonywać podstawowe czynności związane z codziennym funkcjonowaniem. Należą do nich samodzielne nabieranie jedzenia do buzi, umiejętność korzystania z nocnika czy toalety z nakładką, mycie rąk i zębów oraz podstawowe ubieranie i rozbieranie się. Nie jest to jedynie nauka korzystania z toalety, ale o wiele większy zakres samodzielności związany z jedzeniem czy ubieraniem.
Umiejętności społeczne
Przedszkolak powinien czuć się w miarę swobodnie w towarzystwie innych dzieci, być w stanie spędzić kilka godzin bez mamy i taty oraz radzić sobie z przestrzeganiem podstawowych zasad. Dziecko musi wiedzieć, że nie wolno mu zabierać zabawek kolegom i koleżankom, nie może bić rówieśników. Umiejętność czekania na swoją kolej, zabawy w grupie i znajomość zasad panujących w grupie są niezwykle ważne.
Komunikacja
Dziecko powinno potrafić mówić o własnych potrzebach, radzić sobie z nowymi sytuacjami, nawiązać nowe relacje z opiekunem grupy czy innymi dziećmi. Umiejętność sygnalizowania swoich potrzeb, rozumienia i słuchania dorosłych oraz wyrażania uczuć jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania w grupie przedszkolnej. Gotowość do pozostania poza domem, bez rodziców czy rodzeństwa przez kilka godzin każdego dnia, to kolejny ważny element.
Koncentracja
Maluch powinien być w stanie skupić na krótko uwagę podczas prostych prac plastycznych, zajęć grupowych czy czytanek. Umiejętność koncentracji przez nieco dłuższy czas znacząco ułatwia pobyt w przedszkolu i uczestnictwo w zajęciach edukacyjnych.
Kiedy dziecko nie jest gotowe na przedszkole
Czasem mimo spełnionego kryterium wiekowego i włożonego wysiłku w przygotowanie dziecka do przedszkola przedszkolny start jest bardzo trudny. Niezwykle ważna jest regularna obserwacja dziecka w jego codziennym funkcjonowaniu oraz rozmowy z dzieckiem, sprawdzanie jak reaguje na nowe sytuacje, czy nawiązuje znajomości z innymi dziećmi, czy potrafi pewne rzeczy wykonywać samodzielnie lub z niewielką pomocą.
Zdaniem psychologów odroczenie obowiązku przedszkolnego warto wziąć pod uwagę, gdy dziecko traci zdobyte wcześniej umiejętności, na przykład nie siusiało w majtki, a teraz robi to często. Niepokojącym sygnałem jest również sytuacja, gdy dziecko nie przesypia nocy, przeżywa – nawet w wolne dni – silny niepokój przed pójściem do przedszkola.
Sygnały ostrzegawcze
Odroczenie przedszkola można także rozważać, gdy dziecko nie angażuje się w zabawę i relacje z rówieśnikami po odejściu rodzica. W tej kwestii trzeba być jednak ostrożnym, ponieważ część dzieci potrzebuje nawet paru tygodni, podczas których z dystansu obserwuje salę, rówieśników i panią. Dzieci nie bawią się, ale też nie widać w nich napięcia, strachu czy niepokoju.
Inaczej sprawa ma się z dzieckiem wyraźnie przestraszonym, płaczącym lub też z powodu strachu agresywnym, niezdolnym do pozytywnych doznań podczas pobytu w przedszkolu. Jeśli trwa to parę tygodni bez, nawet małych, zmian, warto zmienić plany i zatrzymać dziecko w domu. Bywa również tak, że dziecko samo nie chce chodzić do przedszkola – może być płaczliwe, wycofane, zestresowane.
Jak przygotować dziecko do przedszkola
Proces adaptacji jest bardzo ważny, szczególnie dla dzieci, które po raz pierwszy trafiają do przedszkola. Pierwsze dni, jakie spędzają dzieci w przedszkolu, zazwyczaj są dla nich trudne. Dlatego tak ważne jest przygotowanie pociechy do pobytu i odpowiednie wsparcie emocjonalne.
Wcześniejsze zapoznanie z przedszkolem
Wspólne zwiedzanie sal, placu zabaw czy spotkanie z wychowawcami pozwoli dziecku oswoić się z nowym miejscem. Warto odwiedzić przedszkole wcześniej i pokazać maluchowi, gdzie będzie spędzał czas. Zajęcia adaptacyjne w przedszkolu pozwolą smykowi poznać placówkę, swoją salę, miejsce w szatni, wychowawczynię, a także koleżanki i kolegów. Dzięki tego typu zajęciom dzieciom zdecydowanie łatwiej przygotować się na regularne chodzenie do przedszkola.
Wprowadzenie stałego rytmu dnia
Przedszkole funkcjonuje według określonego harmonogramu, dlatego dobrze jest wcześniej zacząć przyzwyczajać dziecko do regularnych godzin posiłków, drzemek i aktywności. Stopniowe wprowadzanie rutyny zbliżonej do przedszkolnej pomoże maluchowi łatwiej zaadaptować się w nowym środowisku.
Rozmowy o przedszkolu
Opowiedz dziecku, czego może się spodziewać, podkreślając pozytywy, takie jak nowe zabawy czy przyjaciele. Przygotuj dziecko na pójście do placówki, budując jego samodzielność i poczucie bezpieczeństwa, opowiadając bajki i czytając książeczki o przedszkolu oraz oglądając wspólnie programy edukacyjne na ich temat. Przedstaw własne wspomnienia z uczęszczania do przedszkola, pokaż pociesze zalety placówki.
Wspólne przygotowania
Pozwól dziecku wybrać plecak, kapcie czy inne potrzebne rzeczy – dzięki temu poczuje się bardziej zaangażowane. Wspólnie skompletujcie wyprawkę, wybierając się po nią razem. Poinformuj malucha, co go czeka w oddziale, na przykład samodzielne chodzenie do toalety, spotkania z kolegami, posiłki przy stole czy leżakowanie.
Pierwsze dni w przedszkolu
Pierwsze dni w przedszkolu to czas prawdziwej adaptacji. W tym okresie zazwyczaj dziecko przebywa w placówce krócej, a rodzice odbierają je szybciej. Czas pobytu należy wydłużać w kolejnych dniach, na przykład o godzinę, aby osiągnąć docelowy czas pobytu. Może się jednak zdarzyć, że przedłużanie pobytu nie będzie potrzebne, gdyż dziecko świetnie zaadaptuje się już na początku.
Pożegnanie w szatni powinno być krótkie. Nie należy mówić dziecku, że „da sobie radę” lub „wytrzyma” – te zwroty zbudują w nim poczucie, że przedszkole jest czymś trudnym, co trzeba przetrwać. Nie warto też prowadzić długich rozmów, ponieważ te wzmacniają w nim przekonanie, że płaczem namówi rodzica do powrotu do domu. Jednak dokładnie określ to, kiedy wrócisz – nie podawaj konkretnej godziny, ale powiedz, że na przykład po podwieczorku, leżakowaniu albo obiedzie.
Jak zachęcić dziecko do przedszkola
Niekiedy adaptacja dziecka w przedszkolu okazuje się niewystarczająca. W takiej sytuacji przyda się wiedza na temat tego, jak zachęcić dziecko do chodzenia do przedszkola. Przede wszystkim powinno się być konsekwentnym i nie należy ulegać, gdy pociecha nie będzie chciała iść do przedszkola. Szybko wyjdźcie z domu i pojedźcie do placówki – im maluch ma mniej czasu na myślenie o rozstaniu, tym mniejsza szansa, że zacznie stawiać opór jeszcze w mieszkaniu.
Zabierz ulubioną maskotkę maluszka, którą przekaż wychowawczyni. Zabawka pomoże uspokoić dziecko, gdy to zacznie płakać. W przypadku braku możliwości odebrania dziecka przed godziną 15 czy 16, maluch będzie zmuszony spędzić dużo czasu na świetlicy, co może być dla niego trudne.
Korzyści z edukacji przedszkolnej
Przedszkole to coś więcej niż tylko miejsce, gdzie ktoś zaopiekuje się maluchem. To przestrzeń, w której dziecko rozwija się na wielu poziomach – od intelektualnego, przez emocjonalny, aż po fizyczny. Uczęszczanie do przedszkola może przynieść mnóstwo korzyści.
Dzięki zajęciom w grupie pociecha trenuje umiejętności społeczne i empatię, uczy się współdziałać w gronie rówieśników oraz czerpać radość z relacji z innymi dziećmi i dorosłymi. Dzieci w przedszkolu przygotowują się do nauki w szkole oraz rozwijają się umysłowo i fizycznie. Pobyt w przedszkolu stwarza mnóstwo możliwości do zdobywania wiedzy, poznawania świata, rozwoju kreatywności, mowy i układu ruchowego.
Rozwój społeczny i emocjonalny
Maluch uczy się nie tylko jak dogadać się z rówieśnikami czy poczekać na swoją kolej w zabawie, ale także rozwija zdolności, które przydadzą mu się w szkole i życiu codziennym. Wspólne układanie puzzli, śpiewanie piosenek czy zajęcia plastyczne to coś więcej niż tylko zabawa – to nauka logicznego myślenia, kreatywności i wytrwałości.
Nauka samodzielności
Przedszkole to świetna szkoła samodzielności. Dzieci uczą się tam podstawowych rzeczy, takich jak samodzielne ubieranie, korzystanie z toalety czy sprzątanie po zabawie. Dla trzylatka to prawdziwe wyzwanie, a każda nowa umiejętność daje im poczucie dumy i niezależności.
Przygotowanie do szkoły
Wczesna edukacja przekłada się na lepszą gotowość szkolną, co oznacza, że dzieci, które uczęszczały do przedszkola, zazwyczaj łatwiej adaptują się do wymagań pierwszej klasy, mają lepiej rozwinięte umiejętności poznawcze i rzadziej napotykają trudności w nauce. Obowiązek powstał po to, by wyrównać szanse edukacyjne dzieci, które nie korzystały z usług przedszkola.
Przedszkole publiczne czy prywatne
Rodzice mogą wybrać dla swojego dziecka przedszkole publiczne lub prywatne. Każda z tych opcji ma swoje zalety i warto rozważyć je przed podjęciem decyzji.
Przedszkola publiczne
W przedszkolu publicznym, finansowanym przez gminą albo samorząd, 5 godzin dziennie musi być przeznaczone na realizację podstawy programowej. To godziny darmowe. Płatne są natomiast godziny ponadwymiarowe, w których pociecha przebywa w przedszkolu, a także posiłki i ewentualne zajęcia dodatkowe. Dzieci mieszkające w obwodzie danej placówki są przyjmowane z urzędu.
Procedury rekrutacyjne w placówkach publicznych są ściśle określone przez prawo oświatowe i opierają się na systemie punktowym. Rekrutacja odbywa się rocznikami, zazwyczaj wnioski należy składać na przełomie lutego i marca. Około kwietnia zostaną podane wyniki pierwszego etapu rekrutacji. W okolicach czerwca rozpoczyna się natomiast rekrutacja uzupełniająca w przedszkolach, w których pozostały jeszcze wolne miejsca.
Przedszkola prywatne
Niepubliczne przedszkola mogą być prowadzone przez fundacje, firmy, stowarzyszenia bądź osoby fizyczne. Nie mają ustalonej konkretnej liczby godzin wyznaczonych na realizację edukacji przedszkolnej. Oferują zazwyczaj wiele zajęć dodatkowych z różnych dziedzin. Nierzadko są one ukierunkowane – dostępne są placówki o profilu artystycznym, językowym, sportowym, prowadzone w duchu edukacji daltońskiej albo idei Montessori.
Dzieci w przedszkolu prywatnym często mogą przebywać dłużej – placówki są zwykle otwarte dłużej niż publiczne, a niektóre z nich są też czynne w okresie wakacji. Zapisanie pociechy jest bardzo proste – możesz to zrobić właściwie w każdym momencie, również w środku roku szkolnego. Przedszkola prywatne mają większą swobodę w ustalaniu własnych zasad naboru.
Zerówka w szkole czy w przedszkolu
Obowiązek przedszkolny można realizować w różnych formach, a rodzice mają wybór między zerówką w przedszkolu a oddziałem przedszkolnym w szkole podstawowej.
Zerówka w przedszkolu
Istnieje możliwość odbycia przygotowania przedszkolnego w przedszkolu. W tym przypadku rytm życia dziecka nie zmienia się jakoś szczególnie, przedszkolak spędza dzień ze swoją grupą, jedzą wspólnie posiłki i bawią się, a przez pewien czas skupiają się na nauce. To dobre rozwiązanie dla rodziców pracujących na etat w godzinach dziennych.
Zerówka w szkole
Również szkoły podstawowe organizują grupy zerówkowe. Tutaj rytm dnia jest już bardziej zbliżony do tego, jaki wkrótce maluch pozna. Zajęcia trwają relatywnie krótko, odbywają się w salach lekcyjnych, a później dziecko może wrócić do domu lub spędzić czas na świetlicy. To rozwiązanie może być dobre w przypadku dzieci bardziej rozwiniętych i samodzielnych, a także w przypadku rodziców, którzy pracują na pół etatu, mają nietypowe godziny pracy lub wsparcie ze strony dziadków bądź niani.
Należy tutaj jednak zaznaczyć, że nie wszystkie szkoły tak funkcjonują, wiele z nich prowadzi zerówkę tak, jak grupę przedszkolną. Dzieci, które ukończyły 5 lat, mogą uczęszczać na zajęcia w ramach przedszkola, aby stopniowo przygotować się do zerówki i dalszego etapu edukacji.
Zerówka w domu
Zerówkę można również realizować na zasadach edukacji domowej. Nauczycielem dziecka może być rodzic, opiekun prawny lub osoba wskazana przez wcześniej wymienionych. Nie są tutaj wymagane żadne uprawnienia, kursy czy szkolenia, nie trzeba też mieć wyższego wykształcenia.
Proces rekrutacji do przedszkola
Zapisując dziecko do przedszkola, musisz pamiętać o formalnościach, które różnią się w zależności od typu placówki oraz regulacji obowiązujących w danej gminie. Najważniejsze jest terminowe złożenie wniosku oraz skompletowanie wszystkich wymaganych dokumentów.
Dokumenty wymagane przy rekrutacji
Podstawowym dokumentem jest wniosek o przyjęcie dziecka do przedszkola. Do wniosku należy dołączyć niezbędne dokumenty i oświadczenia, które potwierdzają spełnienie kryteriów branych pod uwagę w procesie rekrutacji:
- odpis aktu urodzenia dziecka,
- oświadczenie o miejscu zamieszkania,
- oświadczenie o wielodzietności rodziny kandydata,
- orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
- orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności,
- prawomocny wyrok sądu rodzinnego orzekający rozwód lub separację,
- akt zgonu lub inny dokument poświadczający samotne wychowywanie dziecka,
- dokument poświadczający objęcie dziecka pieczą zastępczą,
- kartę szczepień.
Dodatkowo gminy mogą wprowadzać własne kryteria, na przykład zatrudnienie rodziców, rozliczanie podatków w danej gminie czy zadeklarowanie czasu pobytu dziecka w placówce.
Harmonogram rekrutacji
Rekrutacja do przedszkola publicznego najczęściej odbywa się przez rejestrację internetową. Ponadto konieczne jest też złożenie papierowego podania o przyjęcie do placówki pierwszego wyboru. Daty rekrutacji mogą się różnić w zależności od lokalizacji na terenie Polski. Szczegółowe informacje na temat harmonogramu składania i rozpatrywania zgłoszeń znajdziesz na stronach internetowych konkretnych przedszkoli, a także na stronach urzędu miasta bądź gminy.
Jeśli dziecko nie zostanie przyjęte do danego przedszkola, rodzice mają prawo wystąpić do komisji rekrutacyjnej z wnioskiem o uzasadnienie odmowy. Można to zrobić w ciągu 7 dni od ogłoszenia wyników. Po jej otrzymaniu masz kolejne 7 dni na ewentualne złożenie odwołania od decyzji komisji do dyrekcji danej placówki.
Co zrobić gdy adaptacja nie przebiega pomyślnie
Czasem zdarza się, że maluch, mimo dobrego przygotowania, ma trudności z adaptacją w przedszkolu. To jest całkowicie normalne – każde dziecko jest inne i potrzebuje czasu, żeby poczuć się dobrze w nowym środowisku. Jeśli widzisz, że maluch ma z tym problem, porozmawiaj z wychowawcą.
Czasami drobne zmiany, jak krótsze godziny pobytu czy więcej wsparcia emocjonalnego w domu, mogą zdziałać cuda. Jeśli trudności się utrzymują, warto skonsultować się z psychologiem przedszkolnym lub pediatrą. Możliwe, że dziecko potrzebuje trochę więcej czasu lub alternatywnej formy opieki – niani, żłobka albo edukacji domowej. Ważne, żeby decyzje podejmować z uwzględnieniem potrzeb malucha, a nie presji otoczenia.
Wszelkie budzące wątpliwości zachowania można skonsultować ze specjalistą. W przygotowaniu dziecka do pójścia do przedszkola ważną rolę mogą odegrać także częste rozmowy, czytanie książeczek o przedszkolu adresowanych do małych czytelników, a także zajęcia integracyjne i adaptacyjne. Wszelkie wątpliwości pomoże wyjaśnić wizyta w poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Przedszkole jako wsparcie dla rodziny
Nie ma co ukrywać – przedszkole to także ulga dla rodziców. Dzięki temu, że maluch ma zapewnioną opiekę i rozwój w przedszkolu, rodzice zyskują czas, aby wrócić do pracy, zająć się obowiązkami albo po prostu odetchnąć chwilę od roli „pełnoetatowego rodzica”. To także korzyść dla rodziców, bo zapisanie dziecka do placówki często umożliwia szybszy powrót na rynek pracy lub realizację własnych celów zawodowych, dając jednocześnie pewność, że ich pociecha znajduje się pod profesjonalną opieką.
Jeśli wybierzesz przedszkole prywatne, często możesz liczyć na elastyczniejsze godziny, co jest zbawienne, jeśli godziny pracy są niestandardowe. Przedszkole to tylko część dnia dziecka, dlatego tak ważne jest, by wieczory i weekendy spędzać razem. Wspólne zabawy, rozmowy i po prostu bycie razem to coś, czego nie zastąpi żadna placówka.
Zarówno przedszkola publiczne, jak i niepubliczne podlegają kontroli Ministerstwa Edukacji Narodowej, które czuwa nad prawidłową realizacją programu nauczania oraz kwalifikacjami nauczycieli. Są też kontrolowane przez Sanepid, który sprawdza wyposażenie placówki i jego warunki higieniczne. Na pytanie, jakie przedszkole wybrać, powinni odpowiedzieć sami rodzice, biorąc pod uwagę kilka czynników, takich jak oczekiwania względem placówki, koszty pobytu czy potrzeby rodziny.
Co warto zapamietać?:
- Wiek dzieci objętych edukacją przedszkolną w Polsce to od 3 do 7 lat, z obowiązkiem rocznego przygotowania przedszkolnego dla 6-latków.
- Rodzice mają obowiązek zapisać dziecko do przedszkola lub oddziału przedszkolnego, a gmina musi zapewnić miejsce, jeśli rodzice tego chcą.
- Odroczenie obowiązku przedszkolnego możliwe jest maksymalnie 2 razy dla dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
- Przedszkola publiczne oferują 5 godzin darmowej edukacji dziennie, podczas gdy w przedszkolach prywatnych godziny i program są bardziej elastyczne.
- Przygotowanie dziecka do przedszkola powinno obejmować rozwijanie samodzielności, umiejętności społecznych oraz wcześniejsze zapoznanie z nowym środowiskiem.
